Technologie ciekłofazowe są jedną z najczęściej stosowanych technik uzyskiwania kompozytów na osnowie metali lekkich. O ich popularności decyduje zarówno prostota technologiczna, aspekty ekonomiczne, jak również dostępna wiedza w tym obszarze. Jednak procesy te wykazują liczne problemy, nierozłącznie związane z tego typu technikami. Do najbardziej istotnych z nich należy zaliczyć problemy z homogenizacją wzmocnienia w objętości kompozytu, sedymentację cząstek, a także jakość połączenia na granicy rozdziału faz.
Proponowanym, innowacyjnym rozwiązaniem materiałowym w tym zakresie są przestrzenne struktury szkieletowe wykonane z materiałów ceramicznych. Materiały te, o porowatości otwartej przekraczającej 90 % i kontrolowanej ilości porów na cal stanowią alternatywę do aktualnie stosowanych wzmocnień w formie cząstek.
Zapraszamy do zapoznania się z ciekawym artykułem dostarczonym przez: Bartosz Hekner, Jerzy Myalski, a dostępny tutaj
