Elementy karoserii i elektrody z włókna węglowego na bazie ligniny

KTH Royal Institute of Technology (Sztokholm, Szwecja), szwedzki instytut badawczy i grupa badawcza Innventia i Swerea donoszą, że opracowali prototyp pojazdu, w którym wykorzystano włókna węglowe na bazie ligniny w konstrukcji dachu i elektrod w bateriach. (Za Composite Today)
Obecnie większość włókien węglowych wytwarza się z prekursora o nazwie poliakrylonitryl (PAN), który notabene jest bardzo drogi. Natomiast lignina, to składnik ścianek komórkowych prawie wszystkie roślin, rosnących na suchym lądzie, i predestynuje do miana alternatywnego i tańszego źródła prekursora. Lignina jest drugim najczęściej występującym polimerem naturalnym na świecie, ustępuje tylko z celulozie.
Göran Lindbergh, profesor inżynierii chemicznej w KTH, twierdzi, że stosowanie ligniny jako materiału na elektrody pozwoli produkować akumulatory, a nawet jak w tym przypadku z surowców odnawialnych, z produktów ubocznych powstających podczas wytwarzania masy papierniczej.
„Lekkość materiału jest szczególnie ważna w przypadku samochodów elektrycznych, ponieważ wtedy akumulatory wystarczą na dłuższą jazdę” Lindbergh wspomniał również, że „Włókna węglowe na bazie ligniny są znacznie tańsze niż zwykłe włókna węglowe. W przeciwnym razie baterie wykonane z z włókien na bazie ligniny byłyby do odróżnienia od zwykłych baterii.”
Lindbergh zaznaczył, że nareszcie można łączyć elementy nadwozia wykonane z włókna węglowego oraz akumulatory z elektrodami na bazie ligniny i jednocześnie kontrolować obciążenia mechaniczne i magazynować energię elektryczną.

image
Jest to bardzo ciekawe rozwiązanie, ze względu na promocję włókien węglowych na bazie ligniny. Obecnie rynek kompozytów węglowych boryka się z wysokimi cenami klasycznych włókien węglowych generowanych głównie przez wysoką cenę prekursorów (PAN). Oczywiście znane są informacje, że ceny klasycznych włókien węglowych znacznie się obniżyły – można już zakupić większe ilości włókien z Chin w cenie ok. 14$ za kilogram rowingu, bądź rosyjskich w okolicach 20$ za kilogram – jednak to właśnie wzmocnienie i czas wytwarzania wpływa bezpośrednio na cenę pojedynczego elementu kompozytowego. Znalezienie alternatywy dla drogich włókien węglowych pozwoli w krótkim czasie na przyśpieszenie rozwoju rynku kompozytowego na świecie.