Digital twins dla materiałów kompozytowych

Cyfrowy bliźniak kompozytu jest cyfrową repliką materiału kompozytowego, która jest wykorzystywana do celów produkcyjnych.

Cyfrowy bliźniak materiału kompozytowego replikuje i symuluje sam materiał oraz wiele warstw tkaniny, z których się składa, dzięki czemu można przeprowadzić niezbędne testy i analizy, aby dowiedzieć się, jak uczynić materiał mocniejszym, bardziej odpornym i jak obniżyć koszty produkcji, aby zminimalizować straty inwestycyjne. Wszystko to jest możliwe dzięki technologii cyfrowego bliźniaka, ponieważ poprzez stworzenie cyfrowej wersji materiału kompozytowego można opracować przyszłe modele i symulacje. W większości przypadków materiały kompozytowe są wykorzystywane w różnych gałęziach przemysłu, takich jak architektura, lotnictwo i kosmonautyka, przemysł wojskowy i energetyczny.

Korzyści płynące z symulacji materiałów kompozytowych typu digital twin i sama technologia

Głównym problemem, z którym borykają się firmy wykorzystujące materiały kompozytowe, są koszty produkcji i marnotrawstwo materiału. Aby opracować nowe, opłacalne sposoby produkcji i wykorzystania materiałów kompozytowych, firmy muszą znaleźć optymalny sposób testowania i opracowywania nowych koncepcji – tu właśnie wkracza technologia kompozytowego bliźniaka cyfrowego. Jeśli mówimy o przemyśle lotniczym i kosmicznym, jednym z najważniejszych celów producenta samolotów jest maksymalne wykorzystanie materiału kompozytowego w taki sposób, aby zwiększyć wydajność i całkowitą ilość wyprodukowanych towarów, bez ponoszenia negatywnych strat finansowych z tytułu zmarnowanego materiału. O tym, jak można tego dokonać, opowiemy podczas naszej najpopularniejszej konferencji na temat cyfrowych bliźniaków – bądźcie na bieżąco. Większość ekspertów branżowych twierdzi, że firmy lotnicze i kosmiczne będą w stanie zmniejszyć swoje wydatki poprzez zwiększenie wielkości produkcji, jednak dane pokazują, że poprzez zwiększenie liczby produkowanych wyrobów traci się niezbędną kontrolę nad całym procesem produkcyjnym, a w dłuższej perspektywie marnuje się więcej materiału kompozytowego. Problem ten można rozwiązać za pomocą technologii digital twin, ponieważ tworzenie cyfrowych symulacji i testowanie nowych sposobów efektywnego zwiększania produkcji daje firmom możliwość uzyskania dźwigni potrzebnej do zmiany i usprawnienia procesu produkcyjnego oraz zebrania kluczowych danych, które poprowadzą je w kierunku pozytywnych rezultatów.

W jaki sposób materiały kompozytowe są digitalizowane przy użyciu wirtualnych bliźniaków

Tworząc z powodzeniem cyfrowe repliki materiałów kompozytowych, które będą wykorzystywane do produkcji, firmy będą mogły śledzić i monitorować ilość materiału, który jest w danym momencie wykorzystywany do produkcji, aby dokładnie oszacować, ile z niego zostanie zmarnowane w przyszłości. Pozwoli to na ograniczenie niepotrzebnych wydatków i promowanie wyjątkowych możliwości inżynieryjnych w dłuższej perspektywie. Co więcej, zamiast pracować tylko nad odtworzeniem samego materiału, można również zdigitalizować pojazdy, konstrukcje budowlane czy samoloty, które zostaną wyprodukowane przy użyciu materiałów kompozytowych. Otwiera to szerokie możliwości w zakresie testowania produktu końcowego i dokładnego gromadzenia danych na temat trwałości samego materiału. Dzięki ciągłemu monitorowaniu odporności materiału na naprężenia, inżynierowie będą w stanie przewidzieć jego całkowitą żywotność i określić niezbędne przyszłe środki ostrożności podczas użytkowania produktu końcowego w celu zapewnienia maksymalnego bezpieczeństwa.

Rysunek | Siemens PLM