Technologie ciekłofazowe są jedną z najczęściej stosowanych technik uzyskiwania kompozytów na osnowie metali lekkich. O ich popularności decyduje zarówno prostota technologiczna, aspekty ekonomiczne, jak również dostępna wiedza w tym obszarze. Jednak procesy te wykazują liczne problemy, nierozłącznie związane z tego typu technikami. Do najbardziej istotnych z nich należy zaliczyć problemy z homogenizacją wzmocnienia w objętości kompozytu, sedymentację cząstek, a także jakość połączenia na granicy rozdziału faz.
Proponowanym, innowacyjnym rozwiązaniem materiałowym w tym zakresie są przestrzenne struktury szkieletowe wykonane z materiałów ceramicznych. Materiały te, o porowatości otwartej przekraczającej 90 % i kontrolowanej ilości porów na cal stanowią alternatywę do aktualnie stosowanych wzmocnień w formie cząstek.
Zapraszamy do zapoznania się z ciekawym artykułem dostarczonym przez: Bartosz Hekner, Jerzy Myalski, a dostępny tutaj
Rok 2024 potwierdził kluczową rolę materiałów kompozytowych w nowoczesnych sektorach przemysłu. Całkowita wielkość rynku materiałów…
Włókna węglowe (ang. carbon fibres) to jedno z najważniejszych osiągnięć współczesnej inżynierii materiałowej. Dzięki wyjątkowej kombinacji…
Czy kompozyty mogą być materiałami cyrkularnymi? Wbrew powszechnym mitom, odpowiedź brzmi: zdecydowanie tak. Choć wiele osób…
Przez wiele lat Polska była postrzegana jako "montownia Europy", gdzie importowane półprodukty składano w gotowe…
Analiza i perspektywy W roku 2024 globalny rynek materiałów kompozytowych osiągnął poziom 13,5 miliona ton…
Światowe cele klimatyczne, presja społeczna i rozwój technologiczny zmieniają oblicze przemysłu. W centrum tej rewolucji…