Technologie ciekłofazowe są jedną z najczęściej stosowanych technik uzyskiwania kompozytów na osnowie metali lekkich. O ich popularności decyduje zarówno prostota technologiczna, aspekty ekonomiczne, jak również dostępna wiedza w tym obszarze. Jednak procesy te wykazują liczne problemy, nierozłącznie związane z tego typu technikami. Do najbardziej istotnych z nich należy zaliczyć problemy z homogenizacją wzmocnienia w objętości kompozytu, sedymentację cząstek, a także jakość połączenia na granicy rozdziału faz.
Proponowanym, innowacyjnym rozwiązaniem materiałowym w tym zakresie są przestrzenne struktury szkieletowe wykonane z materiałów ceramicznych. Materiały te, o porowatości otwartej przekraczającej 90 % i kontrolowanej ilości porów na cal stanowią alternatywę do aktualnie stosowanych wzmocnień w formie cząstek.
Zapraszamy do zapoznania się z ciekawym artykułem dostarczonym przez: Bartosz Hekner, Jerzy Myalski, a dostępny tutaj
Analiza cyklu życia produktu, czyli Life Cycle Assessment (LCA), coraz częściej staje się kluczowym elementem strategii…
Kompozyty od lat kojarzą się z lekkością, trwałością i oszczędnością energii w trakcie użytkowania. Samoloty zużywają…
W dniach 2–3 lipca 2025 r. w gmachu Fabryki Inżynierów XXI wieku Politechniki Łódzkiej odbyło…
📅 13 sierpnia 2025 r. | 13:30–15:00 | Online Czy zamknięty obieg może być realnym rozwiązaniem…
Z danych Polskiego Funduszu Rozwoju, opartych na analizach Głównego Urzędu Statystycznego, wynika, że aktywność innowacyjna…
Sztuczna inteligencja (AI) staje się jednym z kluczowych narzędzi transformacji gospodarki, umożliwiającym obniżenie kosztów, podniesienie…