Kompozyty – materiały o obiegu zamkniętym

Summary

Kompozyty a recykling – nowoczesne technologie w obiegu zamkniętym

Czy kompozyty mogą być materiałami cyrkularnymi? Wbrew powszechnym mitom, odpowiedź brzmi: zdecydowanie tak. Choć wiele osób sądzi, że produkty z kompozytów – takie jak łopaty turbin wiatrowych, panele autobusów czy obudowy laptopów – kończą swój żywot na składowisku, w rzeczywistości dostępnych jest wiele technologii umożliwiających ich ponowne wykorzystanie i recykling.

Kompozyty w gospodarce cyrkularnej

Kompozyty mogą być ponownie wykorzystywane zarówno w procesach closed-loop (w tym samym cyklu życia), jak i open-loop (w nowych zastosowaniach). Kiedy dalsze użytkowanie produktu nie jest już możliwe, można odzyskać zarówno materiały, jak i ich składniki, znacznie ograniczając zużycie surowców pierwotnych.

Sprawdzone technologie recyklingu kompozytów

1. Współprzetwarzanie w przemyśle cementowym

Najbardziej rozpowszechnioną metodą przemysłową jest recykling termoutwardzalnych kompozytów w przemyśle cementowym. Szkło z kompozytów zastępuje surowce w procesie produkcji klinkieru, a żywica poliestrowa służy jako paliwo zastępujące koks naftowy. Ta technologia pozwala zmniejszyć emisję CO₂ o około 335 kg na tonę wsadu.

2. Mielenie mechaniczne

To prosta, ekonomiczna i niskoenergetyczna technologia, w której kompozyty mieli się na drobne cząstki wykorzystywane jako wypełniacze lub zbrojenia w nowych produktach.

3. Piroza

Proces termiczny, w którym kompozyty podgrzewa się w zakresie 300–800°C. Żywica ulega spaleniu, a włókna zostają odzyskane do ponownego użycia. Choć energochłonny, pozwala na zachowanie większej wartości materiałowej niż inne techniki przemysłowe.

4. Remanufaktura strukturalna

Nowatorska metoda polegająca na wytwarzaniu nowych produktów z fragmentów zużytych kompozytów przy zachowaniu ich struktury włókno-matryca. Umożliwia powstawanie wytrzymałych profili z recyklatów, np. przy użyciu procesu pultruzji.

Technologie przyszłości

5. Solwoliza i presoliza

Solwoliza wykorzystuje rozpuszczalniki do oddzielenia matrycy od włókien przy niższych temperaturach, co minimalizuje ich degradację. Presoliza to wersja solwolizy oparta na parze wodnej i ciśnieniu – umożliwia odzysk włókien bez użycia chemikaliów.

6. Gazyfikacja fluidalna

Technologia termiczna do przetwarzania materiałów mieszanych (np. rdzeni piankowych, powłok malowanych), w której uzyskuje się energię z części organicznych kompozytu.

7. Fragmentacja impulsowa HVF

Nowa technologia bazująca na impulsach elektrycznych w wodzie. Pozwala na odzyskiwanie krótkich włókien bez stosowania chemikaliów i wysokich temperatur. Wymaga jednak dużej ilości energii.

Efektywność energetyczna a gospodarka cyrkularna

Badania wykazują, że wszystkie omawiane technologie zużywają mniej energii niż produkcja żywic lub włókien z surowców pierwotnych. Recykling kompozytów nie tylko zmniejsza emisje gazów cieplarnianych, ale też wspiera uniezależnianie się Europy od surowców kopalnych.

---

Podsumowanie: Kompozyty nie muszą kończyć na składowisku. Dzięki dynamicznemu rozwojowi technologii recyklingu – od współprzetwarzania w cementowniach po zaawansowane procesy solwolizy – możliwe jest ich ponowne wykorzystanie w duchu gospodarki cyrkularnej. EuCIA i jej partnerzy aktywnie wspierają rozwój infrastruktury recyklingu kompozytów w całej Europie.

📎 Źródło: European Composites Industry Association (EuCIA) – Composites are Circular Materials